پژوهشگران دانشگاه تورنتو عقيده دارند که اين نتيجهگيري را ميتوان به ديگر انواع ارگانيزمها که با استرس مواجه ميشوند تعميم داد.
در آزمايش به عمل آمده "لاك رو" محقق زيستشناس، سنجاقکها در دو گروه در اکواريوم قرار داده شدند. يک گروه قادر بود تا شکارچي خود را ببيند و بوي آن را احساس کند؛ اما گروه دوم به تنهايي پرورش يافتند.
لاک رو به نتايج جالب تحقيقاتش اشاره كرد و گفت: «بسياري از سنجاقکهاي گروه اول که در ارتباط با شکارچيان خود بودند، مردند يا امکان بقاي آنها کاهش يافت اما تنها ۲ درصد در گروه دوم جان خود را از دست دادند.»
وی افزود: «در واقع امکان تکميل پروسه دگرديسي در گروه اول کمتر بود و بسياري از آنها در اين مرحله مرده و به سنجاقک کامل تبديل نشدند
|